Hüzünlü türküler dinliyorum artık

Tellerden dökülen acı nağmeler

Kadehimin baş döndüren kokusu

Sigaramın dumanıyla dost bu aralar…



Saatin yelkovanı akrebine dargın

Zaman ayrılığı gösteriyor artık

Bu hayatta herkes nasibini alır ya

Bizim nasibe hep yanlızlık düşüyor bu aralar…



Güneşin batıdan doğması gibi

Ayın gökyüzünde kararması gibi

Leyla ile mecnunun çölde buluşması gibi

Önümde hep imkansızlıklar bu aralar…



Aşkınla asırlık bir çınardım,

Döküldü yaprağım ,kurudu dallarım

Göç etti baharda dalıma konan kuşlarım

Ömrümde mevsim kış bu aralar …



Deli gönül vuslata hasret

Tüm sözlerin yalanmış , dost , düşman etti hayret

Umut yok , vücutta kalmadı gayret

Hiç takatim yok bu aralar …



En güzel melodiydi kulağımda sesin

Dünyamı aydınlatan ışıktı gözlerin

Beklemezdim ama çok derinde vurduğun hançerin

Kan revan içinde sırtım bu aralar…

​

Olmadık zamanda bana seni sorarlar

Farkında olmadan yarama tuz basarlar

Meskenim oldu karanlık köşe bucaklar

İnsan içine çıkasım yok bu aralar …



Terkedecek deseler gülüp geçerdim

Sevmiyor diyeni düşmanım bilirdim

Dağımdın; sana koşulsuz güvendim

Dağlarıma kar yağıyor bu aralar…



Bende kalan tek emanet can bu bedende

Sahibi alacak onu da günü zamanı gelince

Her sabah yeni bir umutla uyanırken bende

Artık hiç uyanasım yok bu aralar…



Bu hayatta çok kavgalar ettim , çok yara aldım

Düşmedim yere ,dimdik ayakta kaldım

Dostu ,can bildiğimi ben hiç satmadım

Dost kim , düşman kim belli değil bu aralar…



Şikayet etmedim bir gün olsun kimseyi rabbime

Beddua almadım, ah etmedim düşmanıma bile

İsyan değil haşa , küçük bir sitem benimki sadece

Bu can tene ağır geliyor bu aralar…



14.12.2017- BaRuT