Kalbimde bir çığlığı var, sessizlik içinde
Bir fırtına, rüzgârı yok, ama sesi var
Gözlerimde bir deniz, dalgaları yok, ama derinliği var
Bir uçurum, karanlık içinde, ama ışık yok

Bir zamanlar sevgi vardı, şimdi sadece izi kaldı
Bir zamanlar umut vardı, şimdi sadece acısı kaldı
Rüzgârın fısıldadığı şarkılar, şimdi sadece hayalin kaldığı
Gecenin ardında kaybolan hayaller, şimdi sadece yalnızlık kaldı

Zaman durur, nefesler ağırlaşır, yüreğim sıkışır
Gece geç saatlerde yıldızlar bile ağlar, gökyüzünde yalnızlık belirir
Her parıldayan ışınlanır geçmişin izleri, karanlık sokaklarda kaybolan hayaller
Bir gülüş, bir dokunuş, şimdi uzak bir hatıra, kırılmış bir aynada yansıyan yüzler

Kalbimde bir kalıcı var, bir şairin dilinde anlatılamaz
Gecenin içinde kaybolmuş bir ruh, nefesinde biraz daha yorgun
Belki bir gün sona erer bu yalnızlık, belki de kalıcı dek sürer
çünkü çözülmeyen parçalar var, kalpte, sessizlik içinde