Sabah ezan’ıyla birlikte kalkar,
Tarlaya bahçeye koşardı babam.
Anamın elinden nazikce tutar,
Sevgi sözcükleri söylerdi Babam.!

Hem memur hem çiftçi hem de babaydı.
Nasırlı elleri çok iş tutardı.
Asası elinde dağ taş aşardı
Ağrısa’da dizler durmazdı Babam.!

Ağırdı yükleri belini büktü
Ağzında dişleri bir bir döküldü
Gözlerinde gözlük zor görüyordu
Herkesi sesinden tanırdı Babam.!

Gönül insanıydı gönüller kırmaz
Kırıldı mı kalbi beş yıl konuşmaz
Fakir fukarayı tutar unutmaz
İlçemizin ilk bekçisiydi babam.!

Yufka yürekliydi çatıktı kaşlar
Gözünün yaşını göstermez saklar
Derinden derine of çeker dalar
Derdini kimseye açmazdı Babam.!

Cesareti çoktu dedemden almış
Görev icabı hem silah kuşanmış
Avı sever dağ taş ateş edermiş
Canlı öldürmeyi sevmezdi Babam.!

Anama kıyamaz anam üzülse
Eğer gözünden bir damla yaş düşse
Bayram ederdi ah yüzü bir gülse
Bir güzel bakardı o zaman Babam.!

Herkese kapısı açık her zaman
Biterdi dertlerim gördüğüm zaman
Tüm çocuklarına ayırdı zaman
Onlar mutlu ise mutluydu Babam.!

Milliyetçi dindar doğru adamdı
Karakteri sağlam gözü karaydı
Vatan millet onda en ulvi aşktı
Bize bitmez vefa bıraktın Babam.!

Sırt versem babamın yükünü alsam
Heyhat çok geç kaldım sırtıma sarsam
İş işten geçmiştir nasıl anlatsam
Gidişinle göçtü dünyamız Babam.!

Kul Ahmed-im şimdi kırık bir kolum
Onsuz tek başıma kaybettim yolum
Babasına hala muhtaç bir kulum
Cennetlere has bir insandı Babam.!

Ahmet Ali Canbaz 2024