İçmek, içip haykırmak istiyorum bu gece!
Bu gece yalanlardan, kalleşlikten çok uzak!
Sadece ben ve benden arta kalan dertlerden kurtulmak için!
Issız bir ortamda, karanlık bir odadayım!
Hesabım sadece kendimle...
Yüzleşmek istiyorum kaderimle...
Bu gece..
Yüzleşmek istiyorum kendimle...
İçtikçe
Anılarım gözümde sis duman...
Bu gece yanlızlıkla yüzleştim!
Hayatım da sorgular ve pişmanlıklar...
Yakıp, yıkıyor yüreğimi...
Umudum artık hüzzam şarkılarda çalan sabır...
Çok zor olsa da bu gece içip kafayı bulacağım!
Sevgisizliği ölüm gibi, boynu bükük yaşamışım..
Yanlızlıkla, yoksulluğum belkide kaderim!
Mutluluk hiçmi hiç uğramaz bu bahtsız
Yüreğime!
Gönlümde umut, dizlerimde dermanım kalmadı!
Sevda duvarlarını da aşamaz oldum!
Askta kavuşmak yalan!
Bana kavuşmak uzak....
İçiyorum, yudum yudum!
Dinliyorum, dert dolu, acı dolu şarkıları...
Gözlerim kararıyor, yavaş yavaş!
Kafayı buluyorum, ufak ufak!
Burası artık çok karanlık! Ve artık çok soğuk...
Dudaklarım titriyor...
Elim ayağım titriyor...
Artık engel olamıyorum...
Çaresizim bedenim de derman yok!
Yüreğimde sen kokusu..
Bir çıkmazdayım!
Öylesine avare yaşıyorum...
İçiyorum delicesine, bir çıkış yolu bulamıyorum....
Hesabım kendimle...
Ve şu seven bahtsız gonlümde!
Ben suskun...
Umutlarım suskun! Çaresizlikten içinde...
Ben benimle...
İşte öylesine yüzleşiyorum, isyan ederek!
Affet beni Allah’ım!
Isyanım sana değil!
Yazdığın kaderime...
Yaşadığım bahtsız hayatıma...
Gözlerim ağırlaştı...
Yavaş yavaş kapanıyor!
Başım dönüyor, gözlerim iyice kararıyor...
İçimde çekiliyor...
Bak, işte gün de, başladı ışımağa...
Hasrete inat!
Her şeye inat!
Alev alev yanıyor yinede bu yaralı gönlüm!
Haykırıyorum yeter diye...
Avazım çıktığınca gökyüzüne...
Ama, ne çarem kaldı...
Ne umudum...
Ve sonun da yaktım, ne varsa senden...
Dinçer Dayı