1
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
310
Okunma
Senin vatanında köprüler,
yıkıktı bir zamanlar
taşı taş üstünde bırakmamışlardı,
ve yüreği yürek üstünde.
esirdin çaresizce,
kendi kalp ülkende biçâre,
yoksun ve tek
bırakılmıştın bir yerde
Senin vatanındaki o köprüler
onarılmayı bekliyordu, kim bilir
benimle ya da gölgemdekilerle
esirdin, ben de, birlikte
Sevgisiz bir otoritenin benlik haremine
bağlıydık, sıkıca sarılıydı bileklerimiz
baktığımız ve gördüğümüz
birbirimiz vardık yoksunluk hücresinde
Saatler boyu dualar söylediğim duvarların
yankısı, şiirlerin tınısı, gözyaşlarımın nemi
dolduruyordu kalplerimizi
ve ümit çoğalıyordu birbirimizde
sonra
köprüler onarıldı
esaret biter gibi oldu, görünürde
ben ülkeme döndüm, sen esaretine
Zeynep Zuhal Kılınç
5.0
100% (6)
Cevap Yaz