Zindan örneği şimdi bu şehir
Gözlerim yağmurlarınla arkadaş
Sen gittin diye... ey sevgili !
Aygün güneş’e , bende gözlerine muhtaçken
Seni benden koparan senelere ne diyem ?
En zonturlu küfürleri mi edeyim
Gelmişine geçmişine sayayım mı
Ah !.. onu da yapamıyorum
Tüm zararlarım kendime, acılarım
Bana ediyor en zor çıkılmazlıkları

Hayalin hep karşımdayken
Resimlerin benimle, ben onlarla
Konuşuyorken
Ve şu komşunun matkap delişleri duvarı
Beynimi deliyor sanıyorum
Gelsen bu sesler şarkı olurdu bana
Yanağımda sıcak seller şu an
Bir Müslüm baba şarkısı eşliğinde
Toz pembe sanırdım hep dünyayı
Ve yaşamayı orada
Oysa ; gurbet ayrı götürdü değerlerimi
Ayrılığın daha beter etti beni

Ağlama... ağlama sen
Neye akar bunca damlalarımız ?
Benim damlalarım
Filizlendirdi ayrılık güllerini
Siyah açtılar onlar
Bilme bebeğim, içimdeki
Sana ağlayan yetim sokakları
Bilme

Hazan gelmiş pencereme
Deniz yine gri dalgalanıyor
Bulutlar arasında güneş ama
Işık huzmeleri kalbimi ısıtıyor
Maviler arasından gözlerini resmediyorum
Şu yanan kalbime
Bu şiiri sana yazıyorum
Yağmurlu şiirlerimi gönderiyorum

Dalmışım hayallerime
Bir şarkının nağmelerinde delice
Gölgeler dolaşıyor sanıyorum etrafımda
Sensin onlar... avunuyorum hayalinle
Gittin gideli
Kim bilir
Kaç fırat nehrinin coşkun suları kadardı
Sana akan gözyaşlarım !
Çaresizliğimin onüçüncü basamağında bağladılar ellerimi
Burada akşam çöküyor, hep aynı şarkılar dinliyorum
Hep yarım notalar
İçimde yağmurlar yağıyor durmaksızın
Zonkluyor şakaklarım

Yalnızım
Akşamın o can alıcı saatlerinde
Bir gurbetçi inlemesi gibi karanlıklar
Yine şarkılar yükselirken radyoda
Bu akşam en ince yerimden vuruyordu
’Bilsen Uzaklarda Kimler Ağlıyor ’
Uzaklara kan - revan mektuplar giderken

Bak şimdi halime
Giden yalnız sen değildin
Bu gidişle
Ellerin, gözlerin, hayallerin de gitti
Ağlamak istedim
O en karanlık gecelerde
Anılar çivilendi yüreğime tek tek

Günay Koçak

6. 6. 2024