Bir uyum mudur ya da denklem mi?
Hayat dediğimiz sahi not defteri mi
Umulmadık anda yaşanan türlü şeyler
Kiminde hayrı çağrıştırır, kiminde şerler.

Ve az daha deriz mütemadiyen, sabır
İyi de bu sahnenin rolleri tanır mı hatır
Yok öyle beklemelerle harcanacak zaman
Belki de kaçmaktadır tren, kalınır geride
Bekle bekle gelmez artık, pişmanlık dilde
Tutunmaksa zamana hayat dediğimiz
Ötesi berisi yok ki bunun, an yaşanan an.

Turnalar katar katar olup düşmüşler yola
Yorulsalar da kanat çırpmaktan, vakit gitmek
Bir deveran içinde nefesleniliyor bak işe
Nasıl bekleyebiliriz ki biz, gelsin haz
Mevsimler tükenişte, gelmeyecektir yaz.

Ne göklerin rengi ne debisi suların
Bunlarda değildir esenlik ıskalamayın
Dilerse her mevsimde yaşar insan baharı
Mutluluğu renklerdedir sanmayın.

Kimi gördükse hep ötelemişti hayatı
Helesi bitmedi onların, gelmedi de baharı
Oysa içte açacaktı çiçek, kuş, kelebek
Tekâmülü beklenen o hal, yaz da gelecek.

İçi kemirip duran ve hayatı durduran
Kuruntuların alayına dur demelidir
Nadiren farkındalıkların yaşandığı an
İyice nefeslenmeli, tebessüm etmelidir.

Ne güzelliklerdi onlar, eriyip gitti
Koskoca varlıkları dilde olanlar kimdi?
Faniliğin rüzgârında bir hasattı bu bil ki.

Varlıkların zenginleştirdiğini sandıklarımız
Cümlemizi savurdu işte, buydu hezeyanımız
Birikmesi gerekenler cebe değildi ancak
Onlarla ümit ettik, onlarsa yanılgılarımız
Oysa elde de vardı gençlik, coşku, ümit
Sırtımıza neden vurduk gereksizce yük
Karanlığa açtığımız savaş öze alsaydı
Nefsin türlü tuzağında kalınır mıydı?

Durum şu ki, koskoca tarihtir hayatımız
Onun içini doldurmakta hani heyecanınız
Ve diyorsunuz ki, kıştan önceydi yaz
Kışı, baharı da güzeldi, anlasaydınız.


Oğuzhan KÜLTE