Sevda denizinde garip bir gemi, rüzgar nereye savursa oraya gidiyor...
Belli ki, dert yüklü...
Belli ki, çoktandır burada...
Yükünü boşaltacak bir liman arıyor...
Gece de olmuş, rıhtım da bomboş...
Zifiri karanlıkta ne yapacağıni bilemez bir halde...
Mavi bir suyun üstünde kabus dolu bir bekleyiş... Hayalini, düşünü uyutur bir aşk tayfası...
Geminin men direğinde...
Yarı uykulu, yarı ayık...
Umutsuz ve isteksiz, bakınır...
Yukarıda, direkte...
Acaba, rüzgar nereden esecek!
Sessizlik ve belirsizlik gene hakim!.
Gemi sanki, denizin üstünde değil, aşk hüznünün üstünde...
Aşk rüzgarı karşıdan bir esse...
Güvenli bir liman bulsa...
Belki yarın gidecek...
Dert yüklü Aşk gemisi...
Bu dertli gemi, belki hüzünle gidecek...
Ama sevda Denizi boş kalmayacak...
Kimi derdini taşıyamayacak batacak...
Esen sert aşk poyrazına dayanamayacak paramparça olup batacak!
Bu durumda
İnsan bazen ağlamaz mı, maziye bakıp kendine.
Dinçer Dayı