Kıs sesini aşkın ve kısasa kısas bilme duygularımı
Kasıntı bir imgenin mağduriyetine yenik düştüm düşeli
Yandan da çarklı iken olası düşleri
Hazana meylettim baharın tomurcuğunda
Ve İlahi Aşk iken
Turuncu ve tombul güneşin kollarında
Uyuya kaldım ansızın

Gökse beklemede
Aşina iken aşikâr ruhumun işgali
Sökün ettim edeli beden denen külçenin son durağa
Verdiği selam ile
Ne çok eziyet de b/ellemişken beşer sevgiyi
Meziyet babında çıktığım şu yokuşu
Yoldan çıkmamak adına
Rest çektiğim cihanı
Bir nebze de olsa saklı tutmak adına
Elbet benliğimi
Elbet kimliğimi
Yürek ve ruh ve beden üçlemesinde
Üşenmeden de umut ettiğim sair belge
Nasıl da aşina hüznüme

Nasıl da koyu gözlerinde
Gecenin hükümranı olmaksa sevginin
Ve işte nakşı ölümün
Na’şımda saklı dünümün
Pencereden savurduğum külleri

Bir peyzaj iken aşk
Bir de redif dolusu küfem
Kümelediğim sair hece sair imge
Külbastı duyguların ertesi
Noktayı koymaksa şiire
Daha da yazılası nicesi

Eflatun göğün endamlı bulutları
Otağı kurduğum arpacı kumrusu
Boykot eden sevgiyi
Hangi kımıltı ise kaybolan
Hangi şiirse yazılmaya doymayan
Bazen bir ukde
Bazen nükte
Hele ki yok mu o zümre?
Baştan aşağı karanlık
Sağdan sola çarpık
Düzenin idamesi
Karaçalı misali
Misilleme yapan sözcüklerin umresi

Hüzün ve mevsim ve sevgi
Sancılı bir oluşum ölümün arka bahçesi
Kayıtsız ve kaygısız değil iken yüreğimin bekçisi
Şakağımdan aşağı sızan imgeler
Şafağı da attı mı şairin
Şakıyan iç sesim
Ne muadilim
Ne mealim
Münzevi bir hüzünle demlendiğim

Kayışı kopmuşsa bir kere dünün
Karaborsada mı yoksa gerçek sevgi?
Kayan yıldızların müptelası
Şehir ışıklarının ansızın sönüp de boca ettiği
Karanlığı içime çektiğim o tek nefeste
Renkler mülayim
Gece pişekar
Ölümse aşikâr
Gönlün tapusu da mademki bende
Ölümle el sıkışıp kaybolmanın da tam vakti

Yazılası onca akdi
Şiire sığdırıp da postaladığım posta güvercini
Nasıl ki sökün etti ansızın
Yere göğe kayıtlı bunca duygu nasıl da veryansın
Eder yazmadığında kalem
Elimden kayıp giden
Ne dün ne günüm ne de yarınım
Olmuşla ölmüşe çare yok madem
Yine de yeniden doğabilmenin
Umudu elbet saklı şiirde yüreğimde

Şems iken tarhında İlahi Aşkın
Payıma da düşen sabrın
İki yakası şehrin
Işıklarına teslimiyetim
Şiirin gamzelerinde biriktirdiklerim
Ne gem vursam
Ne de gam duysam
Ötesiz ve sessiz derinden
Açılan bu yara
Demlendiği anbean
Nüktedan bir seyir de izlerken
Kalemin kıymığı varsın batsın

İçimdeki muallim ölü
İçimdeki çocuk dünde kaldı kalalı
Varsın şafağım atsın
Hüzün ve ruhum ve yalnızlığım da
Varsın bana kalsın
Bakaya kalan şu yürek
Bekasında saklı nice dilek
Melankoli ve hicvi ve sevgiyi
Tek tek işlerken kâğıda
Apoletlerim de söküldü söküleli
İşte hiçliğimin isyanlarında sökün eder
Hem şiir
Hem şehir
Hem de duayeni ömür
İken ertelediğim kanar da kanar
İçin için

İçten dışa değil dıştan içe
Dışarlıklı bir güftenin bas sesinde
Bense sopranosu dünün
Solan şakayıkların dinmeyen
Türküsünde demlendiğim
Tümden gelense her şiir
Hem varım hem yok
Suretimden dökülen sözcüklerin
Elbet karnı tok düne
Kardığımsa imge imge
Maliyeti hüzün olsa bile

Şiirle yaşadığım aşkın öncüsü
Çalınası bir gülümseme iken öncesiz
Dizelerin
Diz boyu elemin
Dilaltım iken
İlla da şiir ve şehir
Tavaf ettiğime denk düşen
Varamasam da makul sona
Maktulümdür sözcükler
Mağdur yalnızlığımla baş başa…



DOSTLARDAN İNCİLER...

Aşk’ın tarifsiz işgali
duman eder gözleri.
Ara/da acıtsada
izi kalır
boynu kıldan ince.
Çıplak ete ateşler
titrettikçe içini.
Yaşasa/da bedeninde
tat kalır
nefes keser sinsice..

TEŞEKKÜRLER SEVGİLİ ŞEBNEM ÖRS...
VAR OL CANIM KARDEŞİM