Çiçekler yeşertmeyip yerde diken açmışsan,
Gönülsüz bir namerdin, ellerinden tutmuşsan,
Ruh gözünü kör edip, akıl ile bakmışsan,
Kapı, kapı dolaşıp, yaren bulsan ne fayda…

Beynine kul olarak, hakkı batıl sanmışsan,
Perdelere bürünüp, atlas, kumaş, satmışsan,
Sultanlık makamından, kendini bırakmışsan,
Kırkların divanında, postu tutsan ne fayda…

Günlüğün sayfasında, ismini kaldırtmışsan,
Güle bülbül bırakıp, sarartıp soldurtmuşsan,
Dağlardaki karları, çiçeksiz bırakmışsan,
Hicrana hicran katan, bahar olsan ne fayda…

Tebessümsüz yüzüne, güzellikler takmışsan,
İç alemde dolaşıp, kimliğinde kalmışsan,
Köpüksüz sevdaların, gergefinde nakışsan,
Desen, desen oya da, çiçek olsan ne fayda…

Kapısız makamların, rüyasına dalmışsan,
Hayal içinde düşler, kurarak yaşamışsan,
Süt yerine sirkeden, şerbet olup akmışsan,
Nehir olup birikip, derya olsan ne fayda.

Gecelere sarmaşık, olmaya çalışmışsan,
Diken, diken dolanıp, ruhunu kuşatmışsan,
Uzaklardan gelerek, vahayı bulmamışsan,
Hanım elinde koku, reyhan olsan ne fayda…

Rahmet okuyup durup, günahları çıkarsan,
Yeşil beyaz kırmızı, renklerine sarılsan,
Oyuncak şekil deyip, geçmişine bağlansan,
Külhanlarda yansan da, kül olsan ki ne fayda…

Kavramazsın sözleri, anlamış da davransan,
Kıymık, kıymık ruhunu, sıradana dağıtsan,
Sarı renkli gül olup, ahlakıyla davransan,
Ak ile yıkansan da, düşünsen ki ne fayda…

Akılsızın eliyle pazara çıkartmışsın,
Olmayan sevdaları, tezgâhında satmışsın,
Vicdanınla bir bütün, günaha bulaşmışsın,
Deri posta bürünüp, insan olsan ne fayda…

İsmin ister atıfet, ister kardelen olsun,
Ölmüş olan bir ruha, olsun, mihmandar olsun,
Kayıp olmuş şehirde, ışıktan sokak olsun,
Yönleri gösterecek, kutup olsan ne fayda.

Ben seni tanımışım, sevdam da olsan bile,
Göz yaşların içinde, aklanıp çıksan bile,
Saçlarının şavkıyla, yok edip gitsen bile,
Yeşil beyaz renklerde, şafak açsan ne fayda…

Şahin HANELÇİ
02.09.2008
ELAZIĞ