3
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
376
Okunma
Unuttum bir zaman sonra
Sesini
Anlar anılar kaldı
Geriye
Ve bir gün öfke dolu yüreğim bile sana karşı öfkesini bıraktı
Unutmak için yalvardığım gecelerin mükafatımıydı sesini unutmak..
Yoksa vazgeçmek miydi aşktan
sesini unutmak bilemedim.
Ama içinde bir enkazla yaşamayı da öğrenebiliyormuş insan
Ve o unuttuğu sesten sonra asla bir daha güven duymayıp ucundan farazi sevgilerde avutuyormuş kendini..
Ve aynalarla barışık görünsede o aynadaki suretine bir tek yalan söyleyemiyormuş.
Unutmadın
sesini hatırlayamadığın o adamı unutamadın sadece mecburdun o enkazla yaşamak için mecburdun..
Şimdi şu yüreğimdeki enkazın vebalini hangi sevabın korayacak mahşerde
Söylesene Celladım...
NEVİN AKTEKİN GÜLFIRAT
5.0
100% (9)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz