Ayrılmakdan öte bir şey var mı?
İnsanı üzen, paramparça eden;
Söyle, kalpten kim atar onca anı’yı?
Hatırası olan onca insanı, seven.

gitmesin’e sözüm yok benim, asla;
Geçmişi yaşayıp unutmak nedir?
Yazar, çizer bunlar hangi kitapta!
Kötü/iyi ayrıt etmeden üzmek nedir?

Korkar kalp korkar ihanetten,kinden;
Kalp yok mu yoksa alındı mı sizden?
Sürü insan yaşarsınız bilip,bilmeden!
Ne haberiniz var sevgiden ne de mimden.

Fersah, fersah yaklaşır ölüm Herkese;
Korkmaz mı insan onca günahdan?
Kalp kırmaktan, üzmekten, yıkmaktan?
Kimin garantisi var ebedî yaşamaktan?

Korkarım ben korkarım insan’ı üzme’ye;
Sen nasıl bahane’yi üzmek için garkedersin?
Hangi insanın acısı yok ki ben ben dersin?
Onca mahluk arasında bu kadar kibirlisin?

Korkarım ben korkarım düşüncesizlikten;
Ancak kendini düşünmek nedir insan?
Dünya ölüm yeri, toprak senin gibi insan!
Ne kadar aciz, bir o kadar küstah.

Korkarım ben korkarım üzülen görünce;
Gönderilmiş Allah kulu kendimce!
Niye kimse düşünmez çıkan insanı!
Allah gönderdi kendine diye.

Korkarım ben korkarım bu devirden;
Moda olmuş merhametsizlik en içten!
Söylesene neye yarar anlatmak kalp?
Bunca basiret’i kör,anlamaz dertten.