71
Yorum
182
Beğeni
0,0
Puan
2889
Okunma


Bir şiirin ayak sesleri
Bir şairin doğumuna tanıklık etmeli.
Elimi tut
Uzanıp avuçla göğü
Yemenisindeki çiçekler benim
İpi kopmuş uçurtmaları
Rüzgârın kıyısına bırakalım
Serpilsin dünyanın bahçesine
Kuşlarla firari çocuklarla
Şuramızda, tam şuramızda
Bahar uyansın
Elimi tut
Merhameti büyüyen tarih parçasıyım
Atlasında masallar
Vurdukça yüreğime kör düşünceler
Paslı şiirlerin içinden çıkart beni
Kapanmasın ağzı açık çocukluğum
Hiç kimse bilmiyor
Görmüyor içini
Ağladığımda
Annemin sesidir çıkagelen
Yumuşaklıkla yüzüme dokunan
Ev sahibi ömrümün
Ekmek kokulu sabahlar
Çaysız dem tutar mı ki!
Umutlarımdan koparılmadan
Delifişek büyüyelim evrene
Solmasın avuçlarımda çiçek kokusu
Günlerin benzi kadar meydanlarda
Uluorta dal budak
Omuz omuza yayılalım
Umudumuz var
Konuştukça dilimiz sevgi nidasıyla
Karanlık kuytular sussun
Eteğimize dokunan güneş
Başımızda kuyrukluyıldızlar
Önümüzde muamma yaşam
Doğursun bizi birbirimize
Elimi tut Mayıs,
Tut ki elimi sımsıkı
Ben seninle tazelenerek yeni baştan açayım.
Ümmühan YILDIZ