Dillerden düþmeyen bir türküsün sen
Bayraða renk veren allarýn vardýr
Peþinden koþtuðum bir ülküsün sen
Bin bir derde deva ballarýn vardýr

Üzerine bassan gülümser toprak
Elini deðdirsen yeþerir yaprak
Sen mahir ustasýn, talebe çýrak
Meyvelere durmuþ dallarýn vardýr

Yüce dað baþýnda kar gibisin can!
Canýmýzdan özge yâr gibisin can!
Hasretinle yakan kor gibisin can!
Anlamasý müþkül hâllerin vardýr

Gelinin saçýna çalýnmýþ kýna
Temeli hoþgörü, bilgiden bina
Mimar Sinan, Yunus, sen Ýbn-i Sina
Ýlim pazarýnda þallarýn vardýr

Topraða tohumu eken bahçývan...
Körpe fidanlarý diken bahçývan...
Aðacý yaþ iken büken bahçývan...
Çatlamýþ, nasýrlý ellerin vardýr

Oklarý hedefe süren yaysýn sen
Ýlimden bizlere düþen paysýn sen
Zifiri gecede dolunaysýn sen
Baharý andýran yellerin vardýr

Gök kubbeye deðen baþlar sendedir
Ýçe akýtýlan yaþlar sendedir
Masmavi umutlar, düþler sendedir
Bentlerini aþan sellerin vardýr

Medeniyetime beþik öðretmen
Hayallerimize eþik öðretmen
Karanlýk gecede ýþýk öðretmen
Zirveye yol veren bellerin vardýr

Sevgi paletinde renktir öðretmen
Anaya babaya denktir öðretmen
Yürek meydanýnda cenktir öðretmen
Ýrfana adanmýþ yýllarýn vardýr

Cehalet zýrhýný deler geçersin
’Olmaz’ diyenlere güler geçersin
Mazlumun yaþýný siler geçersin
Yunusça söyleþen dillerin vardýr

Âþýðýn sazýnda tel olmuþsun sen
Düþene uzanan el olmuþsun sen
Yalnýzca Allah’a kul olmuþsun sen
Buram buram kokan illerin vardýr

Halaydýr, horondur, bardýr öðretmen
Namustur, iffettir, ardýr öðretmen
Kalbi tutuþturan kordur öðretmen
Derslere çaðýran zillerin vardýr

Ümit çiçekleri açar bahçende
Esrik rayihalar saçar bahçende
Þeyda bülbül güle uçar bahçende
Mýsýr’ý sulayan Nil’lerin vardýr

Maksuduna varýr izinden giden
Yokuþlarda kalmaz düzünden giden
Hiç piþmanlýk duymaz sözünden giden
Menzile ulaþan yollarýn vardýr

Dünyada ne varsa eserin senin
Hep kendine yontmaz keserin senin
Gönül sarayýdýr has yerin senin
Sarýp sarmalayan kollarýn vardýr

Kalpleri ýsýtýr sýcak nefesin
Bülbülü yandýrýr o billur sesin
Sen ümit taciri, düþmaný ye’sin
Ana, baba, bacý rollerin vardýr

Fýrat’ýn, Dicle’nin akýþýsýn sen
Annenin oðluna bakýþýsýn sen
Peygamber çiçeði kokuþusun sen
Ýbrahim’den kalan küllerin vardýr

Yetime, öksüze kucak öðretmen
Yuvasýza yuva, ocak öðretmen
Zemheride bile sýcak öðretmen
Kuðulara mesken göllerin vardýr

Kalem tutan pamuk eller senindir
Ilgýt ýlgýt esen yeller senindir
Mýzrapla dertleþen teller senindir
Dikenler içinde güllerin vardýr

M. NÝHAT MALKOÇ