İçinde biriktirdiklerini gün gelir anlatamazsın,
Karış karış ararsın da kimseyi bulamazsın.
Kafandakiler gün gelir seni mecnun etse bile;
Derdini dostun dışında kimseye rahatlıkla anlatamazsın.

Gün gelir dertlerin dünya kadar büyür durur,
Yağmur gibi üzerine yağıp sırılsıklam olursun,
Gözlerinden keder yaşları akıp etrafına bakarsın,
Dostun dışında kimseyi yanında bulamazsın.

Ailen bile çoğu zaman seni anlamaz iken
Yabancıya derdini neye anlatırsın?
Derdinle dertlenmeyen ailen olsa bile,
Gün gelir dostunun omuzunda ağlarsın,
Yarana tuz basan sevdiklerin olsa bile,
Seni sirkeleyip kendine getiren yine dostundur.

Suratın asık bir hâlde eve gidersin,
Ailen bir derdin var mı diye sormaz,
Canının yangınına su serpmeye akıl etmez,
Acına ortak olup seninle beraber ağlayan;
Dostun dışında kimsenin olmadığını anlarsın.

İyi dost her zaman hayat kurtarır
Her anında seni yalnız bırakmaz
Yediğin içtiğin onunla ayrı gitmez iken
Onun gibi birini dünyada bulamazsın.

Dostluğunu hiçbir sözüm izah edemez
Kelimelerim seni anlatmaya yetmez
Senin her sözün kıymetli hazinemdir
Dünyayı turlasam da senin gibi birini bulamam.

Ümit Çelik