0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
270
Okunma
sesinin boğukluğunda kayboldum
yıllar vardı yalnızlığında
ulu bir çınardı bedenin
sonbaharla yaprak dökercesine
sızılıydı
ağrılıydı sancılıydı
bahar gelse diyordu sanki
içinden
güneşe vurulsam
pencerenin camından
perdeyi aralayıpta
güneşliği kaldırsam
güne dönüp yeniden doğuşa
gerçek olan gündür dünden kalan
dolaşıp boylum boylum
son baharınan
Cemal Karsavran
5.0
100% (1)