MEKKE ŞEHRİ
Kâbe’nin nurudur geceyi nurlayan,
Kalpleri sessizce aşkla yakan.
Bir ateştir içimizi saran gizlice,
Gecelerde nurlanır Mekke sessizce.

Tavafta döneriz aşk ile, saf saf,
Her nefeste olur kalplerde bir laf.
Hacer-ül Esved’e bakarız mahzun,
Gözyaşı döker Mekke her bir cümle gün.

Toprağında yeşerir sevda tohumu,
Göğe yükselir duâların her umudu.
Kalpler arar, dolaşır aşkın izini,
Rahmet iner, yıkar günahın yüzünü.

Mekke’nin sokakları güle benzer,
Kâbe’nin gölgesi başka bir değer.
Duâların kavuştuğu, gönüllerin aktığı,
Aşk-ı İlâhîyle yanan bir yerdir burası.

Kâlbin huzurudur aşkın en yücesi,
Hacer-ül Esved’in nurla öpülesi.
Burda her gönül sevinçle doludur,
Allah’a yakınlıkla kalp doludur.

Zemzem serinliğiyle arıtır ruhu,
Yürekleri yakar tavafın duygusu.
Selâm alır taşlar, dualar döner,
Mekke’de huşûyla gönüller söner.

Vakti vefalıdır Mekke’nin her anı,
Döner insan Mevlâna misâli.
Rahmet iner her vakit gökten,
Kalpler birleşir bu yüce zemînde.