Sen! Koca adam, aklımdaki yalan Kimsin dolayımı bir anda saran İçinde isyanları büyütüp, ruhunda canavar yaratan Hayata içten içe kin güden, güdümlü insan Kimsin?
Canına susamışlığın acıtır canımı Öfken titretir ürpertir kadınlığımı Ortak rengimiz kırmızıdır evet.. Bir cümle de binlerce bilmece üreten Kanını bulaştırıp ellerime, sonra çekip giden Kimsin sen?
Oysa temizdi ellerim Dudağın deymedi tenime Zehrini akıtıp içime Bedenimi kirlettin! Oysa temizdi bedenim Kim olduğunu söylemeden Böylece çekip gidemezsin
Gözlerinin deydiği yerdir gözlerim Bu şiir’i bırakıp ellerime gittin Anlatamıyorum dedim sana çok kere Bu cana bu kadar yük niye? Olmazsa olmazın mıdır kan? Çocukta, anne meme.. Baba toprak mıdır? Atlar, umudunu çalan atlar Söyle! Umudun hoyrat(ın)mıdır?
Parçalanmışlığın eş oldu kalleşliğine Her kul kaderini yaşar Benim kaderimse susmak ebed’e Kınamıyorum ölümü sınamıyorum da Hesabım mahşere..
Emine Genç
Paylaş:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Canbaz sözcüğü şiirin iç alemine bir gölge gibi sinmiş ve atardamarını oluşturuyor şiirin. Bu sözcük "adam ve trajedi"yi işaret ediyor.Yükseklere gerili bir ipin üstünde seyircileri eğlendiren de, ölmek için son sürat araç kullanan da, bir sevdayı sessiz ölümlere terkeden de canbaz sayılır. Kendi canını düşünmeden ölüme davetiye çıkarması acıtıyor canını Canan'ın. Kadında, aşk var oldukça saatler hep "hayatı" gösterir. Ve yetinilir, "hiç olmazsa"lar ile.
Kırmızı, aşk ve ölümün ortak rengi. Siyah ölümü simgeler, ölüm istenmeden gelirse. Ölüm arzusu, kızıl-vişne kesiği gibi bir şey olmalı. Kadının ağzı kırmızıvişnekesiği Boyalı iken adam almak istedi muradını ve ardından ölmek! Zamanlama farkı erkek-kadın farkının nişanesi. Kadın hayat demekse, hayat devam demekti. Dozu azalınca evcilliğine bürünen aşk adı "kırmızı" kalarak devam ederdi. Tam burada büyük bir soru adamın aşkı algılayış biçimi. Kimedir öfkesi? Yıktığı bentleri, kırdığı gönül kapğılarını görmez mi? Kimden alacak yaşanmamışı yaşanmış kılacak reçeteyi? Kimden duyacak hayatı sevimli kılan nükteyi? Kadın "neden" lere hayıflanırken, erkek başı iki elinin arasında çıkmazlarda mı? Gözlerinden okunmuş demek ki, adı konmuş "öfke".
Oysa temizdi ellerim Dudağın deymedi tenime Zehrini akıtıp içime Bedenimi kirlettin... Oysa temizdi bedenim Kim olduğunu söylemeden Böylece çekip gidemezsin
Sorularla bırakmak... Mahkumiyete de, özgürlüğe de, iyiye de, kötüye de "tarih düşmemek"... Sözler mi kifayetsiz, yürek mi yetersiz? Aşk çıplak mıdır, çıkamaz toplum içine? Bir talep olsaydı kin ve nefret uyandıran, defedilirdi. İstenen olsaydı belki yaşanacaktı. Aldanma ki, şair sözü elbette yalandır" sözünü haklı çıkarırcasına, sözlerle oynanması sonucu her söz köz mü olmuştu? Bilemiyoruz. Ortak rengin kırmızı olması neye yarar artık. Bedel ödeyen bedel ödetir.
Gözlerinin deydiği yerdir gözlerim Bu şiir’i bırakıp ellerime gittin Anlatamıyorum dedim sana çok kere Bu cana bu kadar yük niye? Olmazsa olmazın mıdır kan? Çocukda anne meme Baba toprak mıdır? Atlar umudunu çalan atlar Söyle... Umudun hoyrat/ın/mıdır?
Soğuk kutuplarından Şiirin sıcak vahalarına iniyor şair. Gözler gözleri arar. Gözler b /aşka, neye yarar? Haydi anlat gözlerinle, güvenemiyorum söze, kırdım kırıldım saralım gözlerle göz göz olmuş yaraları. Aşkın yasası "O Şiir"de ise bu yasa hangi ülkede hükümfermadır? Şimdi değilse, peki ne zamandır? Yaşama geçmeyen tapınak yazıtları gibi, her türlü yaşamayı kösnüllük mü kabul etmektedir? Anne sütü nice hayırsız evlada gıda olur da, sütün hayrından bir şey eksiltmez. Kadın-anne-hayat, baba-emek-toprak gibi nice nice ikilemeler, üçlemeler yazılabilir. Deli bir tay gibi koşması nedendir "adamın" uçsuz bucaksız ovalarda. Yorgun başını, dalgın bakışlarını ara be ara şiire düşürmesi nedendir? Neden neye koşar gider bu deli tay? Yılkı kendi içinde bir sisteme sahip olsa da, evcil değildir. Özgürlüğe yakındır "yaban"lık.
Bu ölümsüz gibi kurulmuş, zulm üzre yaşayan/yaşatılan kentler bir gün ölecekler. İçinde saklamış belki de adam ruhunu. Yabanıl ve özgür. İçinde kentlere can verecek muştular yeşere yeşere, bir sonbaharın tam ortasında durmaktadır.
Ah şu kentler olmasa. Yıldızların parlak. Suların duru olduğu zamanlardan. Bir ülke çalsa. Nedensiz, sebepsiz, sorgusuz Aşık olsa.
Değerli Şaire ve çok çağrışımlı Şiirine aciz bir yorum denemesi. Daha çok içdükümü, yaprak dökümünün serlevha olduğu şu günlerde. Hata var ise, bağışlana. Selam ile.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz