7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1552
Okunma
saklarken hüznümü oysa hiç bilmediler
incinen sözlerimi
önümde dağ gibi yalnızlık
bir buruk ses var kulağımda
sanki vuslata vurulan pranga
inadına bir sevda
ateşin ortasında terinde sancı
çevirsem başımı
gözlerime dökülen bakışların
değecek yüzüme
ağlarken deniz kimsesiz kıyılarda
şimdi ben
meçhulden kalan bir besteyim
çalınan tüm hüzzamlarda
her şafak döşümde çöreklenen kurşun
paylaşırken günahımı üşüten ayazlarla
ve sen bilirsin ki
gelmesende beklerim
avuçlarımda umut...
eylül-2008
Cevap Yaz