Siz,hiç hüzün meyvaları topladınız mı kurumuş dallardan,
Hiç hüzün yağdırdı mı bahar yağmurları,sizin bahçelerinize?
Ya da,hüzün şarkıları dinlediniz mi,
Kumsalda sönen dalgaların sesinden?
Hiç nem vurdu mu gözlerinize
Kırık bir telekle dökülmüş darılar yadigâr kalmış
Boş bir kuş kafesinden? ...

Ben,her akşamüstü,güneşle beraber kaybolurum
Hüzün rengi bulutların ardında,
Trenler,hasret kokan hüzünler taşır bana düdük düdük,
Sigaramın her nefesinde.hüzün çekerim çiğerlerime,
Hüzün kokar benim karanfillerim,güllerim,
Düşlerimde hep,hüznü okşar
Senin yanakların diye,ellerim...

Benim şiirlerimde,sevdâlarımda,gözlerimde hep hüzün var
Yüreğimi dağlar durur,sönmeyen bir kor gibi hüzün
Ve her hercâi menekşede
Bana bakan
Mahzun yüzün......

ÜNAL BEŞKESE