"Aynı insan aynı zamanı kaç farklı
şekilde yaşayabilir.
Kader denilen tam olarak nedir?"

HİÇLİ HİÇSİZ

Ellerim ceplerimde, dudağımda mutlu bir
şarkının ıslığı.
Ayaklarımda sana gelen yolları azaltma
telaşı.
İçimde mutlu şarkılar yazma arzusu.
Gökyüzü neşeme ortak olurcasına
yağmurunu indiriyor, toplamakta
zorlandığım gülüşlerime.
Yoldan geçenler bu halimi
anlıyorlar sanki.
Bana bakıp gülümsemeden geçmiyor
hiç biri.
Mutluluklar, hüzünler, sevinçler
Hepsi gülüşlerinde biz oluyor sanki ve
mutlu bir melodi başlıyor kulaklarda.

&&&&&

Artık uykularım daha düzenli.
Tıpkı dediğin gibi erkenden yatıp,
vakitlice kalkıyorum senli günlerime.
Yemeklerimde düzene girdi.
Biraz pilav, biraz kuru fasulye,
içimizi birbirimize dökmekten
çekinmediğimiz yoğurt.
Yaşamak seninle olunca çok keyifli.
Bir anlatabilsem bana nasıl dokunduğunu.
Diğer insanların aşk dediği tam olarak
bu mu? Ağaçlara, kuşlara, çiçeklere,
saçının kokusunu getiren rüzgara,
canlı cansız herkese, herşeye
seni anlatmak istiyorum.
anlatmak, sürekli konuşmak hiç susmamak
başını ağrıtmak ve bu rüya
hiç bitmesin istiyorum.

&&&&&

Yaşamak ağırlığından çökmüş omuzlarım,
Elimde her seferinde iki kez
çektiğim sigaram.
Umutlarının yolları tıkanmış kalbimden,
dilime vuran yitirilmişliğin şarkısı.
Ayaklarımın yolun sonundaki
sensizliğin isyanı.
Gökyüzü hüznüme ortak misali
yüzüme vuruyor yağmur yaşlarını.
Yanımdan geçenler, yıkılmışlığıma
bakmadan yürümüyorlar artık.
Senin olmayan gözler değdiğinde tenime,
çaresizliğime birde küskünlük ekleniyor.
İsyan ile yöneliş arasındayım.
Hiçsizliğim kimliksizliğim oldu.

&&&&&

Bir kaç saat uykusuzluğa yenik düşse
gözlerim utanarak uyanıyorum.
O anlarda seni düşünememeyi,
kendime ihanet sayıyorum.
Bir şey de yiyemiyorum yokluğunda,
Sensiz her lokma dert oluyor
hasta ruhuma.
Senin bunlardan haberin dahi yok.
Bana ne şekilde nasıl dokunduğunu
anlatamam sana.
Bunları bilsen bendeki sana
aşık olmandan korkuyorum.
Sustuklarımı anlayabilir misin
bilmiyorum ama ben sustukça ölüyorum.
Ben sustukça ölüyorum.

21.03.2024
__Kaos