Nevruz!
Tabiatın yeniden doğmasıdır!
Bütün canlıların, serilip, serpildiği gündür...
Yeni bir hayata...
Yeni bir başlangıca...
Yeni bir yaşama...
Yeni bir vatana...
Merhaba demektir!

Ergenekon’dan çıkan atalarımız!
Baharın sevincini yaşatmıştır, yıllarca!
Nevruzda birleşmiştir elleri, gönülleri!
Huzur için birlik olmuştur kalpleri!
Hep sevgi ile kardeşlik için sarmış gönülleri!
Tabiat sevgisini, en içten, en yürekten bayramı yaşamışlardır nesillerce...
Nevruz da, doğa da...
Doğada bulunan bütün canlılar da...
Bir başka güzeldir...
Bu mevsimde...
Koyunlar, kuzular, danalar...
Bütün evcil canlı sürüler!
Kışlaktan, yaylaya...
Hep birlikte, göçer yemyeşil çayırlara...

Kuzuların melemeleri...
Kuşların ötmeleri...
Ağaçların yeşermesi...
Çiçeklerin açması...
Güneşin bir başka güzel doğması...
Derelerin gürül gürül akması...
Bitkilerin yeşermesi...
Çiçeklerin açması...
Tabiatın cıvıl cıvıl canlanması...
Nevruz coşkusunu yaşatır bütün canlılara...

Dağlardaki karlar...
Derelerde ki, buzlar...
Güneş gülümser, yürekleri ısıtır...
Nevruzla birlikte tabiat bir başka güzelleşir...

Şırıl şırıl akan sular...
Can verir tabiata...
Güneş doğar, gün başlar...
Doğaya gülümser...
Karlar, buzlar erir...
Dereler, çaylar dolup, taşar...
Coşkuyla, gürül gürül akar!
Bağlar, bahçeler, çiçeklerle süslenir!
Tabiat canlanır...
Güneş gülümser...
Her yere...
Kan olur...
Can olur, akar...
Canlılar mutlu olur!
Çocuklar cıvıl cıvıl koşuşur, oynaşır!
Nevruz neşesini yaşatır...
Atalarım nevruzu gönülden sevmiş!
Birlik, beraberliğe onunla ermiş!
Nevruz!
Yeni bir başlangıç...
Yeni bir gün!
Atalarımıza şan şeref vermiş! Yıllarca şerefini yaşatmış...
Dinçer Dayı