Düşnebildiğin kadar varsın,
vede sadece o kadarsın!
Fazla yada
eksik olsanda,
kim olduğunu araştır,
in kendi derinine, diril.
doğruları yanlışlarınla karşılaştır,
çünki düşünmediğin an ölüsün bunu bil!

“Yaşam” denen bilinmezde
ilim ve uygarlık ilerledikçe;
Düşünemezsen eğer gerilerde kalacak,
ne olduğunu anlamayarak
belkide kendine erişemiyeceksin.
Sanıyorsun ki;
“Tüm Güdülmüş Hedefler benim için!”
peki
ben neden Hiç’im?

Oysa elindeki tek gerçek sensin,
yaşam-ölüm doğrultusunda.
“Sen” hepsine bedelsin.
Yaşın artarken yaşam azalsada,
biri yiterken , öbürünün biteceğini sanma!

Geçmişe sürüklenip geride kalacağına,
yada bilinçsizce yaşayıp yok olacağına
dur-düşün ve yakala AN’ı,
boş yere yok etme elde kalanı,
bu akış hiçbir zaman durmayacak,
yalnızca direnen kazanacak!

Bir bütünün parçası olarak “Sen”
bu kavgada ne denli
önemli biri
olduğunu bir bilebilsen!