VARDI YÂR


Benim daha bitmemiş çok sözlerim vardı yâr

İçerimde inleyen tiz sazlarım vardı yâr


Sükûta yenik düştü artık anlatmaz dilim

Tek tek dokurum bitmez tezgahımda yün kilim


En kuytu geceleri çarşaf çarşaf asardım

Gün yüzüne çıkmayan güneşimi keserdim


Şerha en derinimde apselenir sızlatır

Ellerinde meramım deva vermez izletir


Sessiz çığlıklarımı yıldızlara yatırdın

Zararlarıma kârdın değerini yitirdin


Sicim sicim bağladım her telimi soluna 

Gurbetin ellerinde kimi taktın koluna


Gezdim bütün alemi bir milim eğdirmedim

Yorgun kanatlarımı kimseye değdirmedim


Kırık uzuvlarımı kurt sütüyle beslerim

Kaynarım kaplıcamda sırtım taşa yaslarım


Temyize versem dahi hâkim kırar kalemi 

Gül bahtıma vurulmuş aklanmıyor elemi


Sevdanın ibriğinden damla damla süzüldüm

Meşk-i şarabın kaldı içemedim üzüldüm


Her avuç açtığımda dua edip yatarım

Aşk mâbedimi yıktın hiç mi yoktu hatırım


Gönül tarlamı ektim düveni zora koştum 

Harmanı savururken ahlarım ile coştum


Say ki çoktan çok sevdim, say ki ölmedim güldüm

Henüz daha açmamış goncalarımla kaldım


Hasretinle yoğrulur akar gözde yaşlarım

Ufuklardan öteye koşar sözde dışlarım


Can evime kor oldun gözümün yaşı doldu

Sana diyorum sana gönlümün gülü soldu


Güldecan yüreğini bozkırında avutur

Ağıtla türkülerle dertlerini uyutur



  GÜLCAN ŞAHİN 

04.03.2024 (beyit şiir)