Gerçekler çaldığı kapının , kime ait olduğunu çok iyi bilir hâkim bey
bu kalp gerçeğini aradı aşkın




hiç benziyor mu bu gidişin sevdamıza
giderken izlerini kapımda hiç bırakma
gözyaşlarımı koydum ayrılık çantasına
derin bir kuyu açtım , sevgi mezarlığına
ben taşırım seni tek başıma




sana sitemsizim ,
sana kırgınım
pervasızca tutkunum
Gönül terazime ağır geldi yüklerin
üzerimde kanlı bir yazma
omuzlarıma düşmüş ayrılığın
düşmüş gönlüm bir yangına
tutuşmuş , kalbimin çırası
her alevde sokakların tavanına değiyor dualarım
tütüyorum, her bacanın yanık kenarında
evsizim, yurtsuzum, kimsesizim


tabutunu kendim taşırım bu aşkın
kör bir bıçak koyarım üzerime
Soran olursa gaziyim derim
omuzumda taşırım ben bu aşkı
kalabalığın içinden geçerken, saklarım duygularımı
kimse bilmez , öldüğümü
Resmini takarım, göğsüme
iğne ile yakarım canımın içini
acıdan, ıslanır sa kirpiklerim
Sevda yağmurunda kaldım derim herkese
tabutunu vermem kimseye
taşırım seni

kırk kere tövbe ile yüzüm sürerim toprağına
Giderken gözlerin açık gitsin
alacağın olsun benden


bu sevdanın katilini,
gömüp giderken ,düştüm her defasında,
dizlerimin kanayan damlalarını , bıraktım yollarına
dönüp te bakmadım hiç bir daha

bu aşk, zincire vuracaktı kalbimi,
bu aşk , ömür boyu hapis yatacaktı yüreğimde


işte böyle hakim bey !
bu aşkın katilini , satır satır gömdüm şiirlerime
duvarlarım da kaldı ,maddi delillerim
itiraf edip, çekeceğim cezamı
idam edin bu aşkı

Gözlerimi mühürledi , yalan sözleriyle
Güllerim şahit olsun ki
ben ona kandım hakim bey

Pırlanta sandım, vadettigi mutluluğu
Gümüş kapılı evimiz olacaktı , yarınlarımız
her günüme papatyalardan Mutluluklar asacaktı

yağmurlu bir günde, efkar bastı yüreğimi
boğuldum ben o gün

umudun elinden tutup, yürümeye dermanım yok
keşkeler ânılarım da canlanmıyor artık


doğmamış günlerimizin katilidir bu Aşk

Sevda trenine geç kalmış eski bir hükümlü say beni hakim bey

yüreğimdeki fırtınaları, durduramam artık
yaşadıkça korkuturum kumruları

nefes aldıkça, solar içimdeki çiçeklerim
ben kurumuş toprağıma nasıl su vereyim

Ellerim müebbet kapısının, hükümlü bekçisi
Demir parmakları, olmayan hapse düşmüşüm
mevsimleri olmayan bir yalnızlığı
gün sayarak çekerim elbet


kır kalemimi hakim bey
ben bilmem artık sevmeyi
güvenmem artık kimliğine bu sevdanın

Aşkın mesleği yokmuş hakim bey
vatanı yokmuş
sınırlarımın telllerini kesip girmişti yüreğime
gülüşü vurdu sırtımdan
gözlerine çaldırdı hayallerimi

şimdi hüküm senin hakim bey
ben bilmem artık sevdayı
giden benden gitti
gittiği gün bende bitti


katili olduğum bu sevda benim
sevdamın hakimi sensin


Ayşe Caniberk
Gümüş kalpler