Bir şiir kadar yakın ol bana, gökyüzü kadar uzak.
Gözlerinle sev beni, varlığım sana tuzak.
Gülümse sen, uzaktan, güneşin yüzünde görürüm.
Bir yudum insanım işte, sevmezsem ölürüm.
Her sabah sen düşersin aklıma, payımı alırım aşktan.
Geceler hasretindir, özümserim yokluğunu.

Bir bardak suda fırtınalar kopartırım, yelkenlerim paramparçadır rüzgärında.
Sonra oturup bir köşede sensizliğe ağlarım.
Sevmek, çok sevmek yürekli olanların harcıdır.
Sever gibi görünenler çoğu kez çıkarcıdır.
Yüreğime sevginin mayasını çalmışım, harcımı sevda diye karmışım.
Belki de çok sevip, aldanmışım.
Her aldanışımdan buruk bir tat vardır ağzımda.
O yüzden yutkunurum ama yutamam işte.
Seni sevmek kalmıştır boğazımda.

Bana aşk nedir diye sorma!
Ben aşkı sen diye okudum.
Ama çok ağır bir imtihanmış, kalbimi ilmek ilmek dokudum.
Anlatamam işte aşkı.
Sen en iyisi gözlerime bak ve anla!
Asla yalan söylemez onlar.
Hisset işte!
Hisset bakışlarımdaki sevdayı.

Kırlangıç yuvalarından kanatlanıp uçuyor bu gün yavrular.
Özgürlüğün nasıl bir tutku olduğunu, kırlangıçların gökyüzüne sevdalı olduğunu ve bunun da bir aşk olduğunu gözlerim hissettirdi.
İşte bu yüzden ben, aşkı gökyüzünde görüyorum.
O yüzden ben seni, gökyüzüyle birlikte seviyorum.