0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
295
Okunma
Hani kuşlar birlikte uçarken,
Gökyüzünün masmaviliklerinde.
Denizler dalgasını vururken sahile,
Yığınla rüzgâr değerken saçlarıma,
Fırtınaların koptuğu o dakidada,
Ansızın çalan bir melodiyle,
Uçurumun kenarında,
Parmaklarımın ucunda,
Nefesimin ne kadar hızlandığını,
Kalbimin hiç olmadığı kadar attığını,
İçimdeki o korkuya rağmen,
Bir o kadar cesaretli duruşumu,
Bir kız çocuğu kadar çaresiz ve masum.
Bir bilinmeze bırakılışımı izleyen,
Tüm kainatın şahitliği gibi.
Ruhumda ayyuka çıkan bir girdap gibi
Oradan oraya savruluşunu.
Bedenime geri dönmesini beklerken,
Çektiği o amansız ve acımasız sancıyı,
Savurarak ellerimle en açıklara,
Bu bir kabustu varsayımına inanarak
Uyanmak istiyorum Rebecca.
Çiçeklerin her zaman açtığına inanarak...
5.0
100% (2)
