Ben diye bahsederek, şiirlere döktüğüm.
Bazen övüp bazen de dize dize ezdiğim.
Yarasına dokunup, neşter vurup diktiğim..
Ben değilim aslında, sizlersiniz yazdığım.

Aslında her bir şiir, ben diye başladığım.
Vurucu dörtlüklerle, heceyle işlediğim.
Akillara kazınsın, isteyip düşlediğim.
Ben değilim aslında, sizlersiniz yazdığım.

Gecenin kuytusunda, umuda bel bağlayan.
Düştüğü girdaplardan, köpürerek çağlayan.
İlham dalgalarında, şiir şiir ağlayan.
Ben değilim aslında, sizlersiniz yazdığım.

Etrafına daima, neşe ve huzur veren.
Gönlüne ayna tutup, içini dışa seren.
Kendi yaralarını, yine kendisi saran.
Ben değilim aslında, sizlersiniz yazdığım.

Yürudüğünüz yolda, iziniz kalsın diye.
Zamanın tahtasında, sözünüz kalsın diye.
Kabuğunuz gitse de özünüz kalsın diye.
Ben değilim aslında, sizlersiniz yazdığım.

(Onuncuköylü)
İsmail SIKICIKOĞLU