Gidip dönmeyene
Döndüğünde
Bensizliğine aşığım bu hayatın

Soğumuyor çayım
Gözlerim uzaklara dalmıyor artık
Unutmak da bir nimet..!

Ne güzel de tepetaklak düştün gözlerimden
Sefam olsun dediğin yerden
Bu defa ben sefa sürüyorum
Anıların canını çıkara çıkara

Senle tıka basa dolu dünyamdan
Başka seyr-üsefere çıktım
Biraz yorgun
Biraz üzgün
Ama kolay olmadı bilesin
Değer miydi ?

Önce ihanete, sonra
Satılmışlığa
Vefasızlığı karşı değer
Belki..

Bazen siyah beyaz anıların karşısına geçip
İç çekmişliğim oldu yalan değil
Firkat engereği ilk bizi sokmadı Yusuf kuyuda, Mecnun çölde
Ferhat dağları delerken yakalandı İnce sızıya

Sorma bendeki seni , sorma...
Ölüler şehri yüreğimin derinliklerinde elimi omzuna koyup sana ...
derdimi bi türlü anlatamadım
Çığlık çığlığaydın
Kendi dünyanda
Yalnız ve çaresiz
Ben bı güzel susuyordum

Susmak en güzel konuşma diliymiş
Kıyıda köşede ne varsa hepsini tek tek öğrendin
Sana olan sevdamı
Kırgınlığımı
Özlemimi

susuyoruz
Artık birbirimizi daha iyi anlıyoruz.