Akşamsefası kokuyor balkonlar,
Güneşe küsmüş,geceye hasret sokaklarda...
Donuk bir pencerenin ardında,
Sadece oturmuş izliyor,
Usul usul güneşin batışını bir bey amca...
Belki de son akşam yemeğini yiyor,
Yıldızlı bir geceyi izlerken masasında...
Ya da çalar saatini arıyor,
Hep yaşamayı istediği o tablolarda...

Akşamsefası kokarken balkonlarda
Plağın tiz sesi çalıyor ardından,
Hüznün hüküm sürdüğü nakaratlarda...
Son şarkılar çalarken ardından,
Ansızın dalıp gidiyor,
Masallar dinlediği beşli yaşlarına,
Tozlu banklarda oturduğu yirmili yaşlarına...
Aman solmasın akşamsefaları,
Hasrettir kokusuna bir bey amca...

Akşamsefası kokuyor balkonlar,
Bir bey amcanın tenine sinerken kokusu...
Zaide operası çalarken ardından,
Bir tren garında yankılanır,
Piyanoda çalan ölüm korkusu...
Bir bey amca beklerken son treni,
Yaklaşıyor siren sesleri,
Dehlizlere açılan şu zamanda...
Belki de son defa çalıyor bestesini,
Çalar saatlerin sustuğu o tablolarda...