Doymak bir lokma yemek,
Olur mu doyulan yeri,
Doğduğun yer kimi sevmek.
Oraya vatan demek?
Doğduğun bu toprak;
Vatandır,
Anadır,
Candır,
Sevgidir,
Gümandır,
Hasrete dermandır.
Bir lokma ekmeğe
Bedel etmeyin amandır.
Doğduğun yer,
Kadim yurt,
Özlemi yamandır.

Doymak olur mu ora?
Yürek doyar mı yara?
Iğdır’a üz çevrilmez,
Gitmeliyiz diyara.
Şad olmalı, gezmeli,
Geçmişin izlerinde,
Kimler kalmış görmeli.

Küçe’den geçen kimdi?
Göklerde uçan kimdi?
Sohbeti açan kimdi?
Toy da baş çeken kimdi?
Yonca, buğday biçende,
Tırpandan kaçan kimdi?
Ark suyu içen kimdi?
Geçer gözüm önünden,
Yurt kahrı çeken kimdi?

Yaxşı ile yamanı,
Yürekteki cananı,
Senden medet umanı,
Kırk yıldır görmediğin,
Köyde ölüp, kalanı?
Meraklansan bilirsin!
Hatıralar baş verir,
Iğdır’ı herkes sever,

Doğma yurt güç verir,
Kök her daim kök verir,
Ulu çınar ses verir,
Gezip görsen izleri,
Buralar heves verir?

Ata yurdu bu elde,
Ağlarsa yetim çocuk,
Yürekte yağım erir.
Kimisi insan seçer,
Kâmil yüreğe duçar.
Garip, gureba köyde,
Serin ayranı içer,
Seher tez otun biçer.
Fırsat gözeten kuşlar,
Bulaktan suyun içer.
Her gelen buradan geçer.

Bu Iğdır bele yurttu,
Gezmeli, görmelisin,
Emircan unutma haa,
Doğma yurt evladısın.
Şair olmuş adısın,
Halkın öz muradısın!..
Ses veren imdadısın!..
Doymak bir lokma yemek,
Hiç olur mu,
Doğduğun yer gibi sevmek?
11.1.2024 Emir Şıktaş
Yaxçı;iyi, gureba;fukara, küçe;sokak