10
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
466
Okunma
MAHRUM ETME BAHÇENDENKİ BÜLBÜLÜ
Gözünü sal sevgilinin yüzüne,
Tebessümü ışık versin gözüne,
İç ısınsın ivme katsın sözüne;
Mahrum etme, bahçendeki bülbülü…
Hani “Kerem”? “Aslı” nerde? Bilinmez,
Sevdaları hafızadan silinmez,
Yeryüzünde benzerimiz bulunmaz;
Mahrum etme, bahçendeki bülbülü…
Benliğini tamamlamış insansın,
Sevenini sarasın ki yar ansın,
Etrafımız çiçeklerle donansın,
Mahrum etme, bahçendeki bülbülü…
Dile destan “Karacaoğlan” öldü mü?
Elif’ini tanıyanlar oldu mu?
Bilen var mı, sevdiğini buldu mu?
Mahrum etme, bahçendeki bülbülü…
Senin gibi nice canın ahdi yar,
Eyvah diyor beli büyük ihtiyar,
Yoldaşını Hıfz edenler bahtiyar;
Mahrum etme, bahçendeki bülbülü… Hıfzı KARACA
5.0
100% (11)