3
Yorum
23
Beğeni
0,0
Puan
535
Okunma
Ne zaman puslu cemalinize baksam
İki katına çıkar vasat yalnızlığım
Cebirsel bir hesap ile
Hüznümün dalgaları depreşir
Ne zaman şiirlerinizi okusam
Uzaklığım uzar kendime
Kuru bir yaprak misali, koparım dalımdan
Susuz avlunuzun orta yerine düşerim
Ne zaman şiir yazmaya kalksam
Firar ederim yaralarımın prangalarından
Algılamasa da yaranızın derin kederi
Ruhumun steril sesiyle, sarar sarmalarım
H. Korkmaz 4/1-24 Sthlm
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz