Söyle ey melek yüzlü dost, şuh cemali ağyar gördü,
Didelerin gam kervanı, seni kimler ağlar gördü?

Olmaz mı derdin dermanı, sineyi dert dağlar gördü?
Ab-u hayatken gülüşün, karaları bağlar gördü?

Pejmürde halde yaşarken, sefasını çağlar gördü?
Can kafeste duran bir kuş, Azrail’i yoğlar gördü?

Çekme, ne keder ne gam, derdi hangi sağlar gördü?
Bin bir emekle büyüyen çiçekleri tağlar gördü?

Söyle ey nazenin derdi, dağ kimi yığılar gördü?
Fukaraya zulüm olan derdi, bey, ağalar gördü?

Ferhat delmiş, Kerem geçmiş, Mecnununu dağlar gördü?
Müjgan okun izleri var, Leyladan sorağlar gördü!

Hasta gönül nar da ister, yağ donan bulağlar gördü,
Her eve nasip olmazmış, nur yüzlü gonağlar gördü.

Yanar hazinden Emircan, ela gözü çoğlar gördü,
Tutuştu külden kara baht, virane otağlar gördü!
22.12.2023 Emir Şıktaş