Gecenin zifiri bir karanlığındayım,
Saatler belki de son defa çalmakta,
Zamanın eskittiği çilekeş kaldırımlarda...
Ya da şu çocuk ruhumuzu
Saatlerin insafına bırakmışız,
Akrep ve yelkovanın son dansında...

Gecenin sessiz uykusundayım,
Rüzgar son nakaratını fısıldamakta...
Bu rüzgarın fısıldadığı
Belki de son ninnidir kulaklarımıza...
Artık uyanalım tatlı uykumuzdan,
Bu fasıl son fasıldır,
Çünkü masallar son bulmakta,
İyilikler ise bir kayıp kıtada,
Bir kelebek misali yok olmakta...

Gecenin sessiz yalnızlığındayım,
Bir güneş mi belirir bilemem,
Çocukluğumuzun şu dingin ufkunda...
Yoksa bu son fasıl mıdır bilemem,
Saatlerin son defa çaldığı şu zamanda...

Bir şiir yazarım şu son fasılda,
Saçlarıma ak düşmeden evvel...
Bırakayım da şu dizeleri,
Bir gemi misali yol alsın,
Sonsuzluğa açılan şu zamanda...
Kim bilir Efendim,
Belki de kelebekler yaşar,
Saatlerin bile sustuğu şu limanda...