Kimseye el ayak etme kendini
Ateşin üstün de tutarlar seni
Çevirsen de, tarlası’na bendini
Boz bulanık sele katarlar seni
Leylican

Kimseye el ayak olmam Leylican
Kendimi onlara ezdirmem bacım
Ben öyle herşeye gelmem Leylican
Korkak bir bedeni gezdirmem bacım
Kul Hızır

Akılsıza akıl olsan baş olsan
Onun için tehlikeye döş olsan
Öğününde ekmek olsan aş olsan
Besmelesiz yiyip yutarlar seni
Leylican

Onlar ayrı ayrı başına buyruk
Onlar ya delidir ve yahut sıyrık
Onlar tilki işe bende bir kuyruk
Tedbirimi alır ezdirmem bacım
Kul Hızır

Zenginin elinde olursan araç
Tahsildar misali keserler haraç
Düşünüpte demez kul kula muhtaç
Peşinen orada satarlar seni
Leylican

Gizli gizli boylarını ölçtürüp
Kadeh kadeh arpa suyu içtirip
Ben değerimi, değersize biçtirip
Üzerime fiyat yazdırmam bacım
Kul Hızır

Dile düşsen akıl veren çok olur
En yakının zor gününde yok olur
Her cümlesi sanki, sivri ok olur
Koca bir boşluğa atarlar seni
Leylican

Ne törem el verir nede hak dinim
Boyun eğmem Hakka vardır yeminim
Dile düşmem ben kendimden eminim
Planı yaparsam sezdirmem bacım
Kul Hızır

Leylican’ım bunlar kalleşçe vurur
Gariban bulunca hepten kudurur
Düşman olup sana dost gibi durur
Götürüp bir yardan iterler seni
Leylican

Bir çoğu cahildir hep yeni yetme
Türküm Müslümanım hiç merak etme
Kul Hızır’ım beni, sen boş zannetme
Türk’ün töresini bozdurmam Bacım
Türk’ün töresini bozdurmam Bacım
Kul Hızır

Leylican & Leyla Yıldırım
Kul Hızır & Nuh Ali Berk