duyarlar mı sahi?
ne fark eder ki

kim engel olabilir ki sevmeye sevgiye?

şehir de yaralı şair de şiir de

ama vefalı da ve sevdalı

günü aydınlık kılan mademki sevgi ve umut

her şey her taş oturacak illa ki yerine


Allah kuluna taşımayacağı yükü elbet vermez

sevgi


iliklerimize kadar


şiir

son damla kanımız kalana kadar mürekkebin de izi silinmezken

yaşamak

zor

güzel lakin

umuda dair

hüzünse askıntı

yaşın yasın izi

mutluluk ise göreceli

içten sevgiler

hangi sokağa adım atsam
senin ayak izlerini taşıyor
hangi çiçeği koklasam
düpedüz sen kokuyor
soluduğum havada senin ferahlığın
baktığım Asumanda senin berraklığın


tarifi zor bir hasretle yanıyor yüreğim
dudaklarımda bir ayrılık şarkısının
hüzün yüklü nağmesi
bir sabah rüzgarı gibi yüzümü okşuyor
anıların resmi
ruhumun derinliklerinde
ah bu acımtırak yanlarıma
bir dokunabilsen

Bu şiir, ayrılığın acısını ve özlemini anlatan bir lirik şiirdir. Şair, sevgilisinin izlerini her yerde gördüğünü, kokusunu her çiçekte duyduğunu, yüzünü her bulutta gördüğünü söyler. Sevgilisine kavuşma umudunu kaybetmemiş, ama onun yokluğunda yaşadığı ıstırabı dile getirmiştir. Şiirde, doğa imgeleri, duyular ve duygular yoğun bir şekilde kullanılmıştır. Şair, sevgilisinin dokunuşunu özlediğini, onunla beraber olmanın ferahlık ve berraklık verdiğini belirtir. Şiirin sonunda, ayrılık şarkısının hüzünlü nağmesiyle ruhunun derinliklerinde yanan hasretini vurgular.

bu şehir sensiz riyakâr
bu şehir sensiz puşt
bu şehir sensiz sahtekâr
ellerim ayaklarım bağlanıyor
kafam dumanlanıyor
çaresiz çırpınıyorum
duyan olmuyor

Tebrikler hocam yine anlam dolu bir şiir okudum kaleminizden yüreğiniz dert görmesin kaleminiz daim olsun nice şiirlere inşallah
Sonsuz saygılarımla