Ağzından dökülen sözlerin dokundu yüreğime
Yüreğim,sensizliğin kışına hazırlanırken yavaş yavaş
Akşamın soğuğu vücudumu sarardı
Çınar ağacının ıslıkları ile çınlardı kulaklarım
Üşürdğ dudağıma bıraktığın buseler
Yüreğinin sayfalarına karıştırırken
Sokağında haylaz haylaz dolaşırdım
Sabah ezanları kadar kimsesizdim
Bir nefes kadar yakın olsan da
Uzaktı sana gelen yollar
Gökyüzünde yıldızları seyrederken
Kısık sesle bana kendinden bahsederdin
Her şey öyle güzeldi ki
Gönül bahçemde menekşe toplayan prensesleri kıskandırırdın
İşte bu yüzden sana küçük prenses demiştim
Seni hayal ederken yüremin en güzel yerinde olurdun
Başka bir yeri yakıştıramıyordum sana
Bazen sen güneş olurdun içimde,ben ise yıldız
Düşünsene,güneşle yıldız yan yana gelirmi hiç
Görebilir misin o yıldızı,göremezsin
Ne zaman güneş batar, kaybolur
Yıldızlar o zaman belirir gökyüzünde
En son baktığımda bir yıldız eksikti
Artık o yıldız gözükmese de
Güneşle doğup,güneşle battığını biliyorduk
Fakat,ne sen görebiliyordun o yıldızı,ne ben
Kulağıma fısıldamıştın,beni çok sevdiğini...
Öylesine mutluyduk ki ikimiz
Tüm yılların acılarımızı atmıştık sonsuzluk uçurumuna
Sende kalmak istiyordum
Bu yüzden kabul ettim seni kalbime
YEŞİLIRMAK