Bir şiirsin sen;
Kahverengi gözlerinde kaybolduğum
Gözbebeklerinde noktalanıp
Saçlarında yeniden doğduğum.

Ya beni küt kes kalayım kulaklarında
Ya da uzun bırak döküleyim omuzlarına
Savur beni harmanlayım saçlarında
Tel tel dökülüp anlam bulayım
Kökten uca.

Tutsak et göğüs kafesinde merhametinle yargıla
Gönlüne süzüleyim har harf vurgula
Ya kır kalemi idamı hazırla
Ya da berat ver yazılayım alnına.

Narin yüreğin pamuktan doku
Bin bir çiçekte yoktur sendeki koku
Gönlün ilaç olmuş şifalı kapı
Nazlı bakışların kutsal yapı.

Bitmeyen şiirsin tel tel saçlarınla
Ömrüm deva bulsun kahverengi bakışlarınla
Kuşlar aşka gelsin kanat çırpışlarında
Toprağıma tohum ol, gül bakışlarınla.

Bir sabah güneşinde gözlerine doğayım
Akşam olsun yıldızlara kavuşayım
Batmasın ay, sende kalayım
Mühürle yüreğine senin olayım.

Kahverengi gözlerine kurban olduğum
Tez gel saçlarında deva bulduğum
Yüreğinde hece, satır olduğum
Bir şiirsin sen, ömrüme nokta koyduğum...