Yozgat vilayeti Sorgun kazası,
Tellal ile köyde çağrı yapılır
Toplanır genç- yaşlı, muhtar- azası
Sorgun Köyü heyecana kapılır.

İşin, yazın, ırgatlığın ortası,
Dikkaş Ali, Mustafa’nın babası:
“-Allah(c.c.) bu millete zeval vermesin”
Söyler köylüye, çağrı sonrası.

Mustafa, evin biricik direği,
Sızlasa da anasının yüreği,
“-Sakın ardına bakma, oğul”
Ayşe ana söyler, namus gereği.

Ankara’ya eğitime salınır,
Halep’te Arabistan’da kalınır,
Hac görevini de yapar Mustafa
Sonrasında Yemen’e de alınır.

Kandırmış İngiliz, Arap kardeşi,
Dünyayı sarmış, İblis’in ateşi,
Esir kalır Mustafa, Mısır’da çok,
Söner hatta gök yüzünde güneşi.

Şiddetle devam ediyordu savaş,
Hepsi hırsız oğlu, hepsi de ayyaş,
Sakarya Meydan Savaşından sonra,
Başlıyor Büyük Taarruzla uğraş...

Mısır kampında isyan çıktı aniden,
Mustafa’ya sürgün çıktı yeniden,
Yeni mekan Burma Kampı Hindistan
Hiç yılmadı Avrupalı caniden...

Düşman çadırına atış yapıldı,
Yunan Papulas denize atıldı,
İsmet Paşanın da gözü Mustafa,
Kemal Paşa övgüsüne katıldı.

İzmir’deyken terhis oldu Mustafa,
Hızlı çıktı memleketten tarafa,
Tam yirmi güm yaya geçti yollarda,
Hüzünle sevinçle baktı etrafa.

Dinlenmek üzere bir mola verdi,
Üstünü başını yıkayıp serdi,
Küçücük kardeşi Ali’yi gördü,
Sanki Kızılırmak Ali’yi verdi.

İkisi aynı cephede bîhaber,
İkisi de en şerefle beraber,
Çektikleri öyle derin acı ki...
Tatlı kalır yanında en acı biber.

Kurtuldu ülkemiz düşmandan, ancak;
Geçim sıkıntısı içinde ocak,
Bir tek Ayşe ana kalmış hanede,
İş aradı Mustafa köşe bucak.

Azap durdu, çoban oldu çalıştı,
-Çok şükür, özgürüm, dedi, alıştı,
Yaşlandı sonunda bîçare kaldı,
Muhtar ile devletine ulaştı.

Asker Şubesinden cevap verilir;
Mustafa sanki ölür de dirilir,
“-Sen gazi değil, bizzat şehitsin...”
Gazi maaşından geri çevrilir.

Bir avukat hemen araya girer,
“-Yarısı benimdir...” şartını sürer,
Çok kızar bu şarta Gazi Mustafa
Yozgat Devlet Hastanesine girer..

EKREM GÜRER (YOZGAT 2001)