Yıllar oldu beklerim ne gelen var ne giden
Günü güne eklerim yoktur senden söz eden
Bu topraklar bizimdi geçen benim sözümdü
Dönmedin hiç geriye görsün diyen gözümdü.

Senden ümidi kestim gelme artık istemem
Döneceğim demiştin sana geri gel demem
Yıldızları topladım Samanyolu olacak
Gelenler hep giderse geriye kim kalacak?

Karda yağsa göklerden yerlere güneş doğar
O güneş ki göklerde karanlık olsa boğar
Gönlümüzde bir sevda ateş gibi yanıyor
Bizi bilmeyen dostlar sanki aşık sanıyor!

Kara sevda çekeriz yüzümüz asla gülmez
Herkes merak içinde gidenler geri gelmez
Biliyorum bu sevda bağrımızı yakacak
Bilenler bilir bizi bilmeyen hep bakacak.

DOĞANAY’ım gönlümde yine çiçekler açsın
Beni sevmedin deme sen başıma bir taçsın
Gezdiğimiz yolları şimdi dikenler kaplar
Çocuklar sokaklarda o dikenleri toplar.

Kemal DOĞANAY