Bir hüzün yudumluyordu gözlerim
Pencerede uzaklara dalan bakışlarım buğulu
Duyguları larcivert, gece sefaları açarken
Anımsıyordu acı bir türküyü
Yalnızlığı sonbahar rüzgarları

Yüreğimde tek perdelik bir dram bitmeyen
Yaşantımda durmadan geçen bu hicran
Sokakların her köşebaşında sisli lambalar
Bana fısıldadılar hep şarkıların nağmelerini

Bir güz sancısı böldü yüreğimi geceden
Uçup gitti yüreğimden bir mavi güvercin
Hikayesi yazılmış sevda gülleri ellerimde
Ben beni yitirdim, düşlerin en derininde
Kuru sarı bir yaprağın soluksuz damarlarındayım

Bir odadayım ışıklar loş, yüreğim hülyalı
Ay ışığı gülümser hicranıma, serçe yüreğim yaralı
Gece kuşları konser veriyor Mozart’tan
Griydi kalemim ak kağıtlara biteviye
Sevi şiirleri yazarken

Mektuplar yazdı gönderemese de yüreğindekileri
Postacıdan mektuplar bekledi gelmese de
Hayallerden öte gitmedi beklediklerim
Düşlerimdeki mavi sokaklarda koştum
Neleri aradım, neydi umutlarım bulamadım
Yumdum gözlerimi bir damla yuvarlandı
Suskun perişan !!!


Günay Koçak

3. 12. 2023