Hani derler ya..
Yasak elmadan mütevllit.
Kovulmuşuz Cennetten .
Ve hapishane dünyada
Vücut bulmuşuz ruh
İle etten .

Yaratan rızık vermiş
Sudan,etten, ekmekten.
Ve sınavdasınız demiş.
Onca nimetten.
Hava dolmuş ciğere.
Tenefüsle boşalmış.
Boşalanın yerine,
İnsan yenisin almış .

Tadımlık dünya demiş.
Doyumluk değil yanılma.
Senin olmayan şeyi,
Haramdır sakın alma.
Rızkı veren gözetir.
Hayat idamesini
Nasip kesilmedikçe
Boş koymaz midesini .

Ne zaman ki insanlar
Doyumluğa uzandı.
Dünya bir gölgelikti
İşte o zaman yandı .
Depoladı doymadı.
Çok yıprandı aymadı.
Baktı sona yaklaşmış,
Hesap-kitap uymadı.

Oysa tadımlık idi
Dünya nefes arası
Telaşa düşerekten
Olma el maskarası.
Tek gerçek ölüm şimdi..
Eeee daha sonrası?..

Semavi kitaplarda
Tebliği hitaplarda.
Unutkan insaların
Gözü hâlâ kaplarda .
Doymak bilmez gözleri.
Cazip haram izleri.

Toplar yığar kenara.
Sona gelmiş ne ara?..
Daha karpuz kesecektik!.
Torun-tosun-tombalak.
Meyleri içecektik
Şişecek mide-dalak.
Bırakın bu dünyadan
Biraz da kam biz alak!..

Tık..tık..tık..ecel geldi.
Kalmazsın geriye.
Gel..Aymaz gel!..
Der ,melek..
Kaçamazsın geriye ..
Doyumluk değil dünya
Tadımlıktır unutma.
Mükâfatı sonunda,
Aptal ayağa yatma.

Senin olanı taşı..
Harama bel bağlama.
Kısmetine razı ol.
Zırıl zırıl ağlama..
Ateşten yük binecek
Eğerlenen sırtına .
Kıyamet günü elbet,
Kopacaktır fırtına .

Rab’im iman edeni
Rahmetiyle kayırır .
İnsanın aç gözünü,
Belki toprak doyurur.


Emine Balı Oğuz.