Gazze…
Hangi sokağın ruhum kadar harap,
Ve hangi duvarın dizlerim kadar takatsiz.
Vurulan sen değil miydin? Gazze!
Yıkılan neden benim? Hissiz ve çaresiz.
Sahte sınırlar arasında kayboldu cesaretim.
Kuşatılan sen değilsin Gazze, benim hiçliğim.
-------
Şecaatimden sanma sloganlarımı,
Duymamak için çırpınıyorum senin feryadını.
Son kalesi düşerken kardeşlik ülkesinin,
Kaç kuruşa sattım bilmem vicdanımı.
İnsanlığa dair ne varsa hafızamdan siliyorum.
Sadakati kuşlardan ve asaleti taşlardan dileniyorum.
------
Gazze…
Yaralı bir çocuğun gözlerinde büyürken cesaret,
Nurlanmış bir bebek bedeninde ihanetimi görüyorum.
Bakamıyorum yüzüne hiçbir annenin.
Nefesim kesiliyor.
Yutkunamıyorum.
-----
Gazze…
Riya şehrinin surlarını aşacak kadar güçlü değilmişim.
Namlular sana çeviriliyken yenilen benmişim.
Yüz yıllık avuntulara besteler dizmişim.
Ve bu son değil benim kendimi boykot edişim.
Söyle şimdi ey mağrur belde:
Hangimiz daha Gazze…

Ümit Koçak
12/11/2023