16
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1192
Okunma

Ne yazdım ne bahar nede karakış
Dallarım kırılmış bilemedim ben
Ne sözdüm ne yemin nede yakarış
İçimden umudu silemedim ben.
Simâmda ağlayan beyaz gülleri
Hoyratça savurdu hasret yelleri
Önüme set kuran zehir dilleri
Kurşunî sözlerle delemedim ben.
Kan akan gözlere hüzünle baktım
Dostluk da vefâyı taç yapıp taktım
Sevgiyi sel bildim içine aktım
Vardığım deryâda gülemedim ben.
Şarkılar seslendi duymadım dedim
Takvimler ağladı saymadım dedim
Ak düştü saçıma caymadım dedim
Gel dedi vuslata gelemedim ben.
Mantık çizgisinin sonunu gördüm
İçimde ne varsa önüne sürdüm
Sabrı ilmek yapıp inatla ördüm
Nefesi tükettim ölemedim ben.
Leyla Usta