YALNIZLIK

Yalnızlık; haz verir bazen.

Bir yüzü hüzün
bir yüzü rengarenk hazan yalnızlık

içinde kederi
mutluluğu
huzuru
öteki olmayı barındıran yalnızlık

ılık sam yeli
naif dokunuşlarla yalayıp geçerken tenini bazen
bazen üşütür ürkütür yalnızlık

ölü makyajını yapmış
gezinirken hışırdayan yapraklar ustünde
nasılsa geç kalmışım aşka diyecek
belki de iliklerinde hissedecek
dolu dolu yaşayacaksın aşkı

bazen zordur aşkı yaşamak

sanal gerçekliği sindirmeye çalışırken içinde
gerçek aşkın bir anda
istemsizce tüketildiğine şahitlik edeceksin yalnızlığında

belki hiç olmadık bir anda kulaklarını çınlatacak aşık olduğun kişi

-n’olur tut ellerimi
n’olur sıkı sıkıya kavra
bırakma ellerimi
n’olur birlikte varalım yaşanacak güzel günlere iyecek

-nafile diyeceksin çırpınışlarla
Tanrı o şansı altın tepside sana sunmuşken
sen istemedin onu

şimdi ben yalnızlığımla barışık
yalnızlığımla mutlu yaşıyorken
yalnızlığıma ihanet edip de gelemem sana

sen çoklu yalnızlığa nikah kıymışken
ben tekil yalnızlığımla flörtteyim sevgili

Efkan ÖTGÜN