Kimsenin umurunda olmadan ömür sürdüm
Öylesine yaşadım şikayetim yok asla
Bİr rüyada esirdim , sanma ki özgür hürdüm
Belalar pınarından ağular içtim tasla

Ne kimseye gücendim, ne darıldım ne küstüm
Onlar bana lüküstü, bense zillette süstüm
Sabretmekti tesellim, bir hiçti altım üstüm
Yer yer çürüdü ömrüm günah denen o pasla

Dünya bana somurttu, ben se ona gülmedim
Sevdasına kul olup uykuları bölmedim
Maddeten onmadım ya açlıktan da ölmedim
İşim olmadı şükür hırs haset ihtirasla

Gölge gibi yaşadım aslımı hiç bilmedim
Allah’tan gayrısına, kul olup eğilmedim
Sayılı gün tez geçer, hiç aklımdan silmedim
Geleceği hiç gördüm geçmişimle kıyasla

Bir köle pazarından kaçıp kurtuldum sandım
Nefsin tahakümünden, gına geldi usandım
Her parlayan ışığın peşine düşüp kandım
İçimde büyük cengim, heva heves havasla

Ömürümün yazı bitti mevsim dayandı güze
Telaşa denizinde yoruldum yüze yüze
Yolun sonu bellidir ne gerek fazla söze
Koca bir ömür geçti kederle gamla yasla

Bayram Ali Bülbül