Şiir bize,
orada öylece
binlerce yıldır aynı şekilde
varlığını idame ettirmekte olan denizin kokusuna
kuşlarının uçuşuna,
gökyüzünün maviliğine,
ve yağmurun diline,
rüzgarın ağaçlarda salınıp duran bestesine
ve ırmakların raksına ve baharın ve mevsimlerin uyanma çabasına
başka bir pencereden,
başka bir hayal perdesinden bir daha bakmayı
ve bir daha düşünmeyi teklif ediyor.


sevgili Tesbih şairin kendisine has özel ve gizli bir dili var.

Yazmaktan,
iz bırakmaktan ziyade anlama ve görme biçimini keskinleştiren bir duruşu var şiirlerinin.

Sözcüklerle biraz daha ilgilenmek gerekiyor..

Sembolleri ve imgelemeleri derinden gelen seslerle konuşuyor çünkü.
O sesleri duymaya başladığınızda estetiğin içine kadar giriyor,
kendinizi bir anda şiirin sahasında buluyor ve böylece biçimler üzerinde konuşlanan düşünceyi daha iyi anlamaya başlıyorsunuz.

Sonrası;
Şiirden aldığınız lezzetle,
Mutmain olarak ayrılıyorsunuz.

Eyvallah
Tesbih'can

Sevgiyle ve tebessümle
💦