Gariplik gönlümde ağır bir yüktü,
Ben ömrümce yıka yıka yaşadım.
Karşıma çıktıkça boynumu büktü,
Gözyaşları döke döke yaşadım.

Yâ sabır, yâ Kerîm! Dilimde hece
Çözülmüyor hayat denen bilmece
Cümle âlem uykuda, ben her gece
Duvarlara baka baka yaşadım.

Hasta düştüm, kim araya, kim duya
Elim uzanmadı ekmeğe suya,
Çırpındığım yerden baktım kıyıya;
Ben hayatı bata çıka yaşadım.

Güvendiğim dağlar elini çekti,
Geçtiğim yollara dikenler ekti,
Kalbim na’ra düşen bir kelebekti;
Ben kendimi yaka yaka yaşadım.

Üstümden çekmedi kader elini
Saldı üzerime hicran yelini
Bütün edemedim yarım dilimi
Dişlerimi sıka sıka yaşadım.

Derdi yüreğime sardım uyuttum,
Güneş birgün doğar diye avuttum,
Çok zaman acıyı bal diye yuttum;
İçerime çeke çeke yaşadım.

Sanki benim gönlüm memleketleri
Ağrı dağı gibi yığdım dertleri
Elimde hayali gül demetleri
Boş umutlar dike dike yaşadım.

Çalıdan çırpıdan bir yuva kurdum,
Yellere değirmen, sele bend oldum,
Yüreğime derdi, gamı doldurdum;
Mutluluğu söke söke yaşadım.

Nûrfânî’yim; seyre durdum âlemi,
Dedim: Mevlâ’m verdi derdi, elemi
Sabır tezgahına serdim çilemi;
Şükür ile büke büke yaşadım....

Nuriye Akyol (Nûrfânî)

Çok teşekkür ediyorum:
Değerli Gönül sesine.

Gün oldu uktesi kaldı içimde
Safi duyguların, en salt biçimde
Hani dünya küçük ben bir hiç’im de
Gözlerimden aka aka yaşadım.
------------TülayS---------

Görsel alıntıdır.