Çaresizlik yüreğimde derebeyliğini sürdürüyor
hülyalı bir boşlukta yabanlık bulaşıyor adımlarıma
şu deli fırtınaya karşı güçlü, dirayetli,
meşe ağacı gibi olmak istiyorum da kendimce
ama ne fayda
kar yağıyor üzerime ince ince

Dua dua yakarış dilimdeki çağrıda
Hüzünler feryat eder gönülde yankı yapar
Nasıl döner bilinmez göğsündeki ağrıdan
Yırtarak karanlığı umuda doğru sapar


en koyu en hırçın geceydi bu gece
cesur olamıyorum
bir darbeyle kesip atamıyorum içimdeki çığlığı
güneşim sönüyor diye
acılar karınca gibi üşüşüyor üzerime
sevmedim katran koyusu geceyi yâr
gel bitir gözlerimin ferindeki çaresizliği


Mahzun nemli gözlerim dalıp gider uzağa
Acılar dem tutuyor kör kuyuda gezerim
Varacakken menzile düşürürler tuzağa
Kalbimi ince ince ah taşında ezerim


yalnızlığın pervazına sıkıştım
ciğerlerime doldu ezgi meltemleri
vurgun yemişim
nefesim yetmiyor paylaşamıyorum diğer yanımla
dualara sarıldım kıvranıp duruyorum
hiçbir yeri tutmayan canımla


umutlarım avuçlarımın içinde
gök yüzü hep mavi ve engin
koca bir sevda var zabit gibi yüreğinde
ölüm kim ki olsun senin dengin


hadi kapatıyorum gözlerimi
gel
korkma ben buradayım de
en içten en yanık türküleri üfle kulağıma
adak diledim
lokma lokma dağıt iyimser sözlerimi

Çiğdem Çimen